SÖZDE KIZLAR (1967)

HUNP: 7,5

Follow @filmnostalgi

Tweet

Sözde Kızlar

Vizyon Tarihi : 1967

Hunp : 7,5

Orijinal Dil : Türkçe

Oyuncular :

	Filiz Akın	Mebrure
	Ediz Hun	Fahri
	Suzan Avcı	Nevin
	Devlet Devrim	Ayşe/Ayla
	Önder Somer	Behiç
	Funda Postacı	Hatice/Belma
	Tülay Erdeniz
	Meriç Başaran	Nuriye/Aynur
	Reha Yurdakul	Salih
	Ergun Köknar	Siret
	Ferah Nur
	Baki Tamer	Polis Müdürü
	Nahire Koşay	Nazmiye
	Sevim Sevil
	Mümtaz Alpaslan	Kont Nadir
	Gonca Şenay
	İsmail Varol
	Handan Adalı	Aleksandra
	Şener Şen	Serseri
	Abdullah Pak
	Talia Saltı
	Tevfik Soyurgal
	Nezihe Güler	Hatice
	Necabettin Yal	Polis Müdürü
	Muzaffer Yenen	Doktor
	Vahit Volkan	Meyhane Müşterisi
	Selahattin İçsel	Kasap
	Oktay Yavuz	Meyhane Müşterisi
	Özdemir Akın
	Baykal Arda
	Baykal Kent	Serseri
	Sadettin Erbil	R.Yurdakul Seslendirmesi
	Hayri Esen	E.Hun Seslendirmesi
	Fuat İşhan	Ö.Somer Seslendirmesi
	Nedret Güvenç	D.Devrim Seslendirmesi

Yönetmen	Nejat Saydam
Senaryo	Nejat Saydam, Şener Şen
Yapımcı	Murat Köseoğlu
Görüntü Yönetmeni	Melih Sertesen
Eser	Peyami Safa
Tür	Dram
Özellikler	Siyah Beyaz
Ülke	Türkiye
Etiketler	Banliyö Treni, Gemi, Kenar Mahalle, Meyhane, Morfin

Mebrure ile Fahri arasındaki aşk hikâyesi konu edilir. Babası öldükten sonra Mebrure İstanbul’daki akrabası Nazmiye Hanım’ın evine gelir. Nazmiye Hanım, kimsesiz kalan Mebrure’ye ilk başta sahip çıkmak istemez. Daha sonra kızı Nevin ve oğlu Behiç’in ısrarı üzerine Mebrure’yi himayesine alır. Mebrure, Behiç ve Nevin ile arkadaşlık yapmaya başlar. Ancak onların hayat tarzları Mebrure’ye uymaz. Bir gece evlerinde düzenledikleri partiye avukat Fahri de katılır. Bir süre sonra Mebrure ve Fahri arasında bir aşk başlayacaktır. (Meltem İşler Sevindi)

Ayrıntılar:
‘Shazam’ (1960) (Lee Hazlewood / Duane Eddy). The Shadows’dan dinlediğimiz (1963) melodiyle eğlenen gençler. Fahri de ‘Gençlik Nereye Gidiyor’ isimli doktora tezi için aralarına katılmış, verip veriştiriyor ; “..Yeter artık. Biraz da kendinizden utanın..İsteseniz, şuurlu olsanız bir koca dünya yaratabilirsiniz. Şu anda binlerce genç üniversitelerde, fizik laboratuvarlarında, tıp araştırmalarında müthiş bir çalışma yarışı içindeler. Sizlerse uçurumun eşiğindesiniz..” (O yıllarda ‘bir koca dünya yaratmak isteyen şuurlu gençliğin’ başına gelenler ise ayrı bir doktora konusu galiba.)
Bir ilk romanın (Peyami Safa) (gazetede yayınlanışı 1922 / kitap olarak 1925) ikinci çevrimi. 1960’lar. (Romanda 1910’ların sonu). İstanbul.
&# 8216;Portrait of my Mother’ (1965) (Hadjidakis) ve Samsun gemisi. Güzel bir genç kız, Mebrure, babası, Tuhafiyeci İhsan Efendi ölüp kimsesiz kalınca İskenderun’dan buralara gelmiş ve gelir gelmez de çantasını yankesicilere kaptırmış. (Yönetmen Nejat Saydam’ı polis çağıran kişiler arasında görmek çok güzel.) Akrabası, ‘eski fabrikatörlerden’ Raif Dinçer’i (romanda ‘sefaret müsteşarı’ Nafi Bey) arıyor. O da iki sene önce ölmüş, karısı Nazmiye, kızı Nevin ve oğlu Behiç, villalarında vur patlasın çal oynasın çılgın bir yaşam sürüyorlar. [Romandaki genç kız ise Manisa’dan geliyor. Babasını Yunanlılar tutuklanmış. Öldü mü kaldı mı belli değil. Önce, akrabalarını (romanda Eski Bağdat Caddesi’nde, filmde Şişli’de) bulacak. Sonra da ‘Muhacirin İdaresi’nden babası hakkında bilgi edinecek.]
‘Son Hatıra’ (1968) filminde Kemal Bey’in olan bu köşkte ‘Mütareke Yılları’ yozlaşmasını görüyoruz . ‘Ahlâk çöküntüsü’ ; ‘Medeniyetin neden olduğu bocalama’ ; ‘Nesiller ve sosyal çevreler arasındaki çatışma’.
Genç kız (bundan sonra adı Mebo/Mebruş olacak), evdeki ilk sabah bahçeye bakarken Behiç de gece boyunca beraber olduğu Belma’yı pencereden ‘yolcu ediyordu’. [Filiz Akın’ı, bu sırada giydiği hırka ile ‘Sabah Yıldızı’ (1968) filmindeki Şefika Hanım’ın evinde göreceğiz.] Evde yok yok. Kumar, morfin, seks partileri. Dikkat çekici bir şey, özellikle filmin sonlarında, erkekler çoğunlukla yaşlı ve varsıl, kızlar ise gencecik ve yoksul. ‘Sözde Kızlar’ hep çift isimli. Kenar mahallede Hatice, Zehra, Nuriye, Ayşe, Saliha ; Sosyete semtlerinde Belma, Güzin, Aynur, Ayla, Nur. Zamanımızda ise, artık, vücutlarından ‘özveride bulunarak’ bile buralara yaklaşamazlar.
Mebrure..Yıllarca önce ‘lastik çizmeleri sarı sarı çamurlu üç kişinin saldırısına uğramış’. Bu nedenle ‘erkeklerden korkuyor’. Durumu anlayan Siret (kitapta Siyret) ‘uyku ilacı veriyorum’ diye onu morfine alıştırır. Nede olsa Tıbbiyenin son sınıfından kovulmuş, bu işlerden az çok anlıyor. Elinde hep bir pipo. (Romanda ise ‘tecavüz ve morfine alıştırma’ yok ve Siyret, ‘Kommersiyale Bankası’nda çalışıyor. Tütün seçimi puro)
Behiç..Yakışıklı bir genç. [Romandaki bıyıksız, yüzünü pudralıyor ve frengili. Belma’dan olan çocuğunu (o da frengili) öldürüp Vaniköy’de bir yere gömmüş.] Her numarayı denemesine karşın Mebrure’yi elde edemez. ‘Mütareke’ dönemindeki İstanbul Hükümetini (Mebrure ise Anadolu’yu) yansıtıyor (Cevdet Kudret).
Kara Panterler ile tanışmamız ‘Sam the Sham & the Pharaohs’dan dinlediğimiz bir parça ile olur ; ‘Wooly Bully’ (1965) (W. Thomas / L. Smith). Bu çılgın eğlence için hizmetçi Aleksandra (romanda Evdoksiya) “(Mürvet Sim’in sesi ile) Günah gemisi yükünü almıştır. Bugün batmazsa bir daha hiç batmaz” diyor. Aynı toplantıya Nadir (diğer adı ‘Kont’. Hukuk’tan ama ‘arka kapıdan’ mezun. Romanda ise ‘Düyun-î Umumiye’de memur) bir arkadaşını (elbette erkek) getirmiş ; Fahri. Yakında ‘stajyer hakim’ olacak. “Bir tavan arasında pansiyon kalıyor. Fakir bir gençtir.” (Romandaki Fahri ise ‘postanede memur’ ve Mebrure’ye babası için yardım ediyor.)
‘Çılgın gençlerle’ ikinci karşılaşmamız romanla aynı yıllarda yazılmış ve ‘The Animals’dan (1966) dinlediğimiz şarkı ile olur ; ‘See See Rider’ (1924) (‘Ma’ Rainey). Bu toplantılar, hep polis baskınıyla sonuçlanıyor. (Polis müdürü Baki Tamer’in solunda duran Ali Demir’i, iki saniye bile olsa görmek çok güzeldi.)
Keith’den dinlediğimiz ‘Tell Me To My Face’ (1967) (Clarke / Hicks / Nash) şarkısının çalındığı gazinoda Fahri, tezi için herkesle konuşuyordu. Sonradan bu çalışmanın ne olduğu belli değil.
Hatice/Belma’nın ‘bitirim’ abisi Salih, delikanlının iyi niyetli girişimlerini yanlış anlayınca, sonuç mahallede bir meydan dayağı (dövenlerden biri Oktay Yavuz). Ama olaylar geliştikçe aralarında dostluk kurulur.
İyice azıtan çete, kızları ‘Orta Şark’taki bir otelde pazarlamaya kalkınca iş çığırından çıkıyor.
Yine bir alem sonrası, yine Emniyet Müdürlüğü. Birazdan ‘Emrazi Zühreviye Hastanesi’ne götürülecekler. Bu kadar aşağılanmaya dayanamayan Zehra/Güzin kendini merdiven boşluğuna atmış.
‘Serenade’ (1826) (F. Schubert) melodisi ve ölmeden önce söyledikleri ; “Evleniyorum anne, hem de milyoner bir gençle. Artık mangal yok, kalorifer var. Apartmanda oturacağız, hepimizin birer odası olacak..”
(Yazan : Murat Çelenligil) 

Kurgu	Özdemir Arıtan (Kurgu)
Dekor Tasarım	Erdil Demirbağ (Dekor Tasarım)
Yapım Ekibi	Melih Üstüngör (Yapım Sorumlusu)
Yönetmen Ekibi	Ergun Köknar (Yönetmen Yardımcısı)
	Hasan Ceylan (Reji Ekibi)
Kamera Ekibi	Tosun Bayri (Kamera Asistanı)
Post-Prodüksiyon	Tanas Petriyadis (Laboratuar)
	Sedat Tuncel (Laboratuar)
	Recai Karataş (Laboratuar)
	Ali Berkan (Negatif Kayıt)
Işık Ekibi	Hikmet Tülek (Işık Şefi)
	Cengiz Arlı (Işık Ekibi)
	Ahmet Ateş (Işık Ekibi)
Sanat Ekibi	Bilal Uysal (Dekor Ekibi)
Ses Ekibi	Tuncer Aydınoğlu (Ses Kayıt)
	Arif Ünal (Senkron)
İdari İşler	Abdullah Pak (Prodüksiyon Amiri)
	Fethi İnan (Set Amiri)
	Yılmaz Akgün (Set Ekibi)
	İsmail Küçük (Set Ekibi)
	Hasan Ceylan (Set Ekibi)
Firmalar	Acar Film (Yapım)
	Acar Film (Seslendirme)
	Acar Film (Film Hazırlık)