ŞOFÖR NEBAHAT VE KIZI (1964)

HUNP: 8,0

Follow @filmnostalgi

Tweet

Vizyon Tarihi : 1964

Hunp : 8,0

Orijinal Dil : Türkçe

Oyuncular :

		Sezer Sezin	Nebahat Soylu
		Filiz Akın	Hülya
		Kenan Pars	Bülent Giray
		Cüneyt Arkın	Murat
		Naci Erhun	Cengiz Sertel
		Burçin Oraloğlu	Kaya
		Ahmet Tarık Tekçe	Deve Salim
		Sami Hazinses	Trafik Rıza
		Talat Gözbak	Gececi Neşet
		Türker Tekin	Toto Zeki
		Tansu Sayın	Leyla
		Afif Yesari	Avukat
		Mahmure Handan	Zehra
		Celal Ersöz	Müşteri
		Adnan Mersinli	Müşteri
		Baykal Kent	Müşteri
		Kadriye Tuna	Müşteri
		Adil Güldürücü
		Gülgün Erdem
		Erhan Gökgücü
		Talia Saltı	Mahalleli
		Şener Bayyurt
		Kaya Volkan	Müşteri
		Sabahat Işık	Mahalleli
		Tuncay Erenay
		Toron Karacaoğlu	Anlatıcı/Cüneyt Arkın Seslendirme
		Jeyan Mahfi Tözüm	Filiz Akın Seslendirmesi
		Sami Ayanoğlu	Kenan Pars Seslendirmesi
		Alev Koral	Sezer Sezin Seslendirmesi
		Fatoş Tez	Tansu Sayın Seslendirmesi
		Hakkı Haktan	Kahya
		Ahmet Koç	Garson
		Nermin Özses
		Sadettin Erbil	Naci Erhun Seslendirmesi
		Mümtaz Ener	Seslendirme
		Agah Hün	Seselendirme
		Reşit Çıldam	Lokanta çalışanı

Yönetmen	Süreyya Duru
Senaryo	Muzaffer Hiçdurmaz, Erdoğan Tünaş
Yapımcı	Süreyya Duru, Naci Duru
Müzik	Fecri Ebcioğlu
Görüntü Yönetmeni	Dinçer Önal, Ali Uğur
Tür	Dram
Özellikler	Siyah Beyaz
Ülke	Türkiye
Etiketler	Cinayet, Dolmuş, İğfal, Lokanta, Mahkeme

izlesene.com/alkislarlayasiyorum | Videoya Git

Şoförlük yapan Nebahat ile kızının yaşam mücadelesi konu edilir. Nebahat yıllar önce eşinden boşanmıştır.  Kızıyla birlikte yaşamaktadır. Geçimini de şoförlük yaparak kazanmaya çalışır. Ancak daha iyi bir iş arayışının da içindedir. Kızı Hülya ise annesinin yaptığı işten utanmaktadır. Arkadaşlarıyla eğlenmeyi seven Hülya, zengin bir sevgili bulup evlenmek ister. Mahallelerindeki Murat, Hülya’ya âşıktır. Fakat babası tornacı olduğu için Hülya onun aşkına karşılık vermez. Bu sırada Nebahat bir lokanta açmaya karar verir. Mekânın sahibi Cengiz, Nebahat’e maddi açıdan yardımcı olur. Bu yardım kısa sürede ikili arasında yakınlaşmayı da beraberinde getirir. Ancak Cengiz zamanla Nebahat ile kızının hayatını değiştirecektir. (Yiğitalp Ertem)

Replikler:
‘Passacaglia’ (1692) (Conte Lodovico Roncalli). Gitar için sol minör süit. Şoför Nebahat ve izin almadan evlerinde ‘içkili, çılgın bir parti veren’ kızı Hülya.
Nebahat; “Bizim zamanımızda da çaylar, toplantılar yapılırdı. Ama hiçbir zaman bu kadar aşırı hareket etmezdik… Kızını ikaz etmek her annenin vazifesidir.”
Hülya; “Verdiğim ilk partide rezil ettin beni. Arkadaşlarıma karşı küçük düşürdün… Geri kafalısın anne. Dünyayı hâlâ 20 sene evvelki gözle seyrediyorsun sen… Sana kalırsa bütün gün evde oturup dantelâ örmem, nakış işlemem lazım. Senin nazarında yemek pişiren, bulaşık yıkayan kızlar makbul. Belki de evlenmem için görücü beklemem lazım. Avucunu yala anne. Bütün bunlar eskidendi. Şimdi devir değişti. Herkes kendi hayatını yaşıyor.”
Nebahat; “Kendi hayatını yaşamak 16 yaşında sigara içip önüne gelen erkekle öpüşmek, çırılçıplak soyunmaksa asıl sen avucunu yala. Ben hayatta oldukça bunların hiçbirini yapamayacaksın. Şoför Nebahat’ın kızısın sen.”
Hülya; “Bütün felaket bunda işte. Bütün felaket ‘Şoför Nebahat’ın kızı’ olmakta.”
60’lı yıllarda bir İstanbul Mahallesi. Parke taşlı bir sokak ve soba borularının pencere camlarından çıktığı ahşap evler.
Öykümüz, Murat’ı da seslendiren Toron Karacaoğlu’nun sözleri ile başlıyor; “Ben bir yazarım. Hayatımı film hikâyeleri yazarak kazanırım. Biz yazarlar herhangi bir konuya başlarken daha çok hayali vakalar üzerine temel kurmaya çalışırız. Bu sefer böyle bir alışkanlığın dışına çıkmak ve gerçek bir hikâyeyi anlatmak istiyorum. İsterseniz bu işi hep beraber yapalım. Bir evin kapısını çalalım. Karşımıza çıkacak ilk insanın hayatını takip edelim. Şu evlerden birine ne dersiniz. Görünüşleri pek cazip değil ama belli olmaz. Evler, genç kızların hıdrellez sabahları gelinlik elbise giyip, gül ağacı altında niyet çektikleri küplere benzer. Sır doludur evler. Saadet, neşe veya keder doludur. Mesela bu ev…”
Kapıyı açan hanımın sözleri; “Benim hayatımı öyle pek enteresan bulacağınızı sanmıyorum. Ufak tefek mücadelelerle dolu bir hayatım var benim. Adım Nebahat, Şoför Nebahat. 17 yaşında babamın ölümüyle bu mesleğe atıldım. Sonra bir avukatla evlendim. [Bu iki cümle 4. ve şimdilik son ‘Şoför Nebahat’ın (1970) çıkış noktasını oluşturacaktır.] Bir kızımız oldu. 8 sene evvel kocamdan ayrılınca tekrar şoförlüğe başladım. Kızımla beraber şu gördüğünüz küçük evde yaşayıp gidiyoruz. Hepsi bu kadar.”
Nebahat’ın arabası T. 59 989 plakalı 55 model Dodge. Dolmuş durağındaki arkadaşları Trafik Rıza, Deve Salim (Hülya, çocukluğunda O’na ‘Bip Bip Amca’ dermiş), Gececi Neşet, Toto Zeki. Yalansız dolansız bir dünyaları var.
Genç kadın, kocasının ihanetini affetmemiş. Bülent’in hayatı şimdi karman çorman. Avukatlığı da bırakmış, Beyazıt Camisi yakınlarında arzuhalcilik yapıyor.
Ancak Hülya, annesinin tüm çabasına karşın mutsuz. Yakınmaları ile film boyunca Nebahat’ı da bizi de bezdiriyor. Annesinin ‘şoför’lüğünü; Duraktaki arkadaşlarını; Hangi fakültede okuduğunu öğrenemediğimiz Murat’ın aşkını ve babasının tornacı olmasını hep küçümsüyor. Varsa yoksa “Hepsi zengin ve mevki sahibi insanların çocukları” dediği gençler. Onların düşünceleri her şeyden önemli.
İşi gücü dans ve makyaj. Odasında bir plak çalar var. Duvarlarda [5. sayfasında Filiz Akın’ın ‘Genç Kızların Sevgilisi’ (1962) ve Ahmet Tarık Tekçe’nin ‘Kanun Kanundur’ (1962) filmlerinden söz eden] 25 Ağustos 1962 tarihli ve 6. sayfasında yine Filiz Akın’dan bir haber olan 24 Ağustos 1963 tarihli Ses kapakları asılı.
‘Vita Difficile’ (1963) (Maria di Cenci / Guiseppe Faiella / Gino Mazzacchi). Peppino di Capri’nin 45’liği ile dans ederken arkadaşları geliyor. Nebahat yokken evde bir parti vereceklermiş.
‘Unchain My Heart’ (1961) (Bobby Sharp) ve ‘If I Had a Hammer’ (1949) (Pete Seeger / Lee Hays) melodilerinin ardından Lili’nin striptizi var. Nebahat durumu mahalle bakkalından öğrenir.
Nebahat; “Evden ekmek aldılar mı Ali Baba.”
Bakkal; “Ekmek almadılar ama dükkânda meze, içki namına bir şey kalmadı.”
Nebahat; “İçki mi, kim aldı?”
Bakkal; “Kızın. Yanında arkadaşları da vardı.”
Nebahat; “Nasıl olur, niçin verdin Ali Baba?”
Bakkal; “Senin doğum günün olduğunu söylediler. Ne bilirim kızım.”
Nebahat; “Aman be Babalık, uyutmuşlar seni yahu. Doğum günü bizim neyimize.”
Ana kız arasındaki ilk büyük kavga o gece. Hülya arkadaşlarına toz kondurmuyor.
Babasından ayrıldı diye annesini suçlarken ne kadar bencildi. “Küçük bir macerayı bu kadar büyütmeye lüzum yoktu. Affedebilirdin O’nu. Ben de bugün bir avukat kızı olurdum, şoför değil.” Nebahat, sırf O mutlu olsun diye [hem de Cengiz’e(!)] borç harç bir lokanta aldığında bile yakınıcı.
‘Die Walküre; III / 1. Hoyotoho! Hoyotoho! (Ritt der Walküren) (Ride of Walkyries)’ (1870) (Richard Wagner). Operanın heyecanlı melodisi ile; “Aklın sıra mükemmel bir iş yaptığını zannediyorsun değil mi? Değişen ne sorarım sana. Eskiden benzin kokuyordun, şimdi yağ kokacaksın. Eskiden şoförün kızıydım, şimdi aşçının.”
Evi terk edip babasını ‘kirasını ödeyemediği bir odada ve bozuk daktilosu’ ile bulunca bu kez O’na mızmızlanıyor; “Bir şeyler yapmalısın. Evden sefalet çekmek için kaçmadım. Benim için çalışmalısın.”
Orada yapamayacağını anlayıp geri döndükten sonra durum ‘nesil çatışması’nı aşarak daha da kötüleşir. Cengiz dünyalarını karartıyor. Anneyi elde edemeyince kızına sahip olur.
Hesap sormaya gelen Nebahat’ı boğmaya kalkması, Hülya tarafından öldürülmesi ve özverili kadının suçu üzerine alması ile aile çok zor durumda. Genç kız, biraz geç de olsa gerçeği anlamış. Şoför arkadaşlarına şunları söylüyor. “Annemi sizin kadar sevebilseydim, sizler kadar O’na inansaydım bütün bunlar başımıza gelmezdi. Ben O’na hiçbir zaman layık olamadım.”
Siyah beyaz karelerde bize bir oh dedirten ‘Dünyanın Dört Dolmuş Şoförü’nün; Murat’ın; Kendini toparlayıp davayı alan Bülent’in gayretleri ve Hülya’nın itirafıyla işler biraz olsun yoluna girmeye başlar.
Filmin sonunda tekrar ‘Passacaglia’ (Roncalli); “Hayatımda yazdığım en güzel hikâye bu oldu. Çünkü gerçekten alınmıştı. Ümitle bekleyenler için 3-5 sene nedir ki. Çok çabuk geçti. Böylece hikâyemizin, sonu ışıklı saadet dolu bir yola açıldı.”
Mahalle kahvesinde, 6 kişilik orkestra (2 keman, 1 klarnet, 1 kaval, 2 kaşık) eşliğinde ‘Şoför Nebahat’ (Sami Hazinses) şarkısı; (Trafik Rıza’nın seyrine doyamadığımız dansı ve Ahmet Üstün’ün sesi ile) “Haydi Nebahat Abla//‘Doç’ arabana atla//Dümenimiz yolunda//Gazla ablacım gazla//**//Taksim, Şişli, Sarıyer//Durmadan hemen gider//Ablacım ne olur//İstinye’de duruver//**//Saçları dalga dalga//Canım Nebahat Abla//Sevdiğim İstinye’de//Gazla ablacım gazla.”
‘Keman Konçertosu (Sol Majör) Op. 35: II. Canzonette-Andante’ (1878) (Pyotr Ilyich Tchaikovsky). Şoför Nebahat ve Hülya’nın aşkından ‘cadde ortasında dümeni bozuk gemi gibi yürüyen’ Murat.
Nebahat; “Murat, ne bu hal? Ağlamışsın sen. Hayrola bir şey mi oldu? Hadi söyle, bir şeye üzülmüşsün. Saklama benden. Bilirsin seni oğlum gibi severim. Hülya’nın hep senin gibi arkadaşları olsun isterdim.”
Murat; “Ama O’nun arkadaşları ne yaptığını bilmeyen bir sürü serseri.”
Nebahat; “Murat?”
Murat; “Affedersiniz, Hülya’yı size şikâyet etmek istemezdim. Fakat siz O’nun annesi babası her şeyisiniz. Ama ben O’na kimsenin fenalık etmesini istemiyorum.”
Nebahat; “Demek mesele buydu. Benimle erkekçe konuşabilirsin Murat. Yoksa sen Hülya’yı…”
Murat; “Evet, Nebahat Abla. Hülya’yı seviyorum. O ise benimle alay ediyor. Ama insan ümitsiz yaşayamıyor ki. Hâlbuki ben… “
(Yazan: Murat Çelenligil)   

Kurgu	Özdemir Arıtan (Kurgu)
Yönetmen Ekibi	Remzi Jöntürk (Yönetmen Yardımcısı)
Kamera Ekibi	Yılmaz Akay (Kamera Asistanı)
Post-Prodüksiyon	Ali Berkan (Negatif Kurgu)
	Mihail Skarpedis (Laboratuar)
	Recai Karataş (Kopya Baskı)
Işık Ekibi	Hüseyin Özşahin (Işık Şefi)
Ses Ekibi	Tuncer Aydınoğlu (Ses Kayıt)
	Arif Özalp (Senkron)
	Taner Oğuz (Senkron)
İdari İşler	Alpay Ziyal (Prodüksiyon Amiri)
	Abdullah Barut (Prodüksiyon Amiri)
	Reşit Çildam (Set Amiri)
Müzik ekibi	Fecri Ebcioğlu (Müzik Yönetmeni)
	Ahmet Üstün (Şarkılar)
	Sami Hazinses (Beste)
Firmalar	Duru Film (Yapım)
	Acar Film (Seslendirme)
	Acar Film (Film Hazırlık)