YİĞİT YARALI OLUR (1966)

HUNP: 7,8

Follow @filmnostalgi

Tweet

Yiğit Yaralı Olur

Vizyon Tarihi : 1966

Hunp : 7,8

Orijinal Dil : Türkçe

Oyuncular :

		Yılmaz Güney	Yusuf
		Hülya Koçyiğit	Gül
		Muhterem Nur	Melahat
		Tuncel Kurtiz	Remzi Kocael
		Kenan Pars	Şevket
		Asım Nipton	Recep
		Leman Akçatepe	Gül'ün Annesi
		Hüseyin Zan	Ali
		Zeki Sezer	Komiser
		Behçet Nacar	Fabrika Bekçisi
		Fadıl Garan	Hurdacı İsmail
		Selahattin İçsel	Çaycı
		Dündar Aydınlı	Pavyon Fedaisi
		Abdurrahman Palay	Yılmaz Güney Seslendirmesi
		Jeyan Mahfi Tözüm	Hülya Koçyiğit Seslendirmesi
		Fatoş Tez	Seslendirme
		Rıza Tüzün	Asım Nipton Seslendirmesi
		Nevin Akkaya	Muhterem Nur Seslendirmesi
		Hakkı Haktan	Ustabaşı Hakkı

Yönetmen	Ertem Göreç
Senaryo	Lütfi Ö. Akad
Yapımcı	Işık Toraman
Görüntü Yönetmeni	Ali Yaver
Süre	74 dk
Tür	Dram, Macera
Özellikler	35 mm, Siyah Beyaz
Ülke	Türkiye
Etiketler	Çete, Evlilik Hazırlığı, Kalpazanlık, Kumarhane, Lüks, Mahkeme, Soygun, Yoksul Mahallesi

Evlenme planları yapan Yusuf ve Gül’ün, tepe taklak olan hayatlarını anlatır. Yusuf, bir demir fabrikasında işçidir. Gül ile fabrikadan alacaklı olduğu parayla evlenecektir. Fakat kendi hesabı ile fabrikadaki hesabı tutmaz. Hesapları kontrol etmek amacıyla kayıt defterini ele geçirir. Böylece yapılan yolsuzlukları öğrenir. Artık hem Yusuf hem de Gül, fabrika sahibi Remzi ve Şevket’in hedefi hâline gelirler. (Hüseyincan Eryılmaz)

Replikler:
Alex North’un ‘Cleopatra’ (1963) için yaptığı melodi ; ‘Main Title’ / ‘Farewell’ / ‘Love Theme’ / ‘Entracte (Caesar&Cleopatra)’. Evlenme hazırlığında iki işçi ve özellikle genç kızın kaçıp kurtulmak istediği gecekondu mahallesindeki konuşmaları..
Yusuf ; “Bir tek gayem var Gül, seni mutlu kılmak. Ne pahasına olursa olsun.”
Gül ; “Beni sev yeter. Beni al, kurtar bu kölelikten. Bu sokaktan, bu çeşmeden, herkesten.”
Yusuf ; “Kurtaracağım. Gideriz buradan, Fatih’e taşınırız..”
Gül ; “Beyoğlu’na.”
Yusuf ; “Beyoğlu’na. Küçük bir evimiz..”
Gül ; “Büyük bir ev, apartman. Resimlerdeki gibi.”
Yusuf ; “Büyük bir ev. İlerde küçük bir a raba..”
Gül ; “Büyük bir araba. Melahat Abla’nınki gibi.”
Jenerikte, ‘Doctor Zhivago’nun (1965) (Maurice Jarre) (“Lara’s Theme”den de güzel) ‘Main Title’ müziği ile İstanbul’da, varsıl-yoksul çelişkisini yansıtan ev görüntülerini izliyoruz.
Fatih, Çarşamba Çıkmazı’nda iki odalı bir evde oturan Yusuf, Siverek’ten gelmiş. Yardımı ile iş bulduğu Melahat Abla’nın sevgilisi Şevket Bey’in (işçilerin şapkalarında tuğla yazıyor ama çalışmalarına bakılırsa demir) fabrikasında yüzdelikle çalışıyor. Köyündeki durumu babasının yazdığı mektuptan anlıyoruz ; “..Buralarda pek çok sıkıntıya düştük. Senin gözün gibi sevdiğin sarı ineği satmaya karar verdik.” (Filmde bu konuya bir daha değinilmiyor.) Kendisi gibi bir fabrika işçisi olan Gül'le birbirlerini seviyorlar. Melahat Abla, Gül’ün yaşadığı gecekondu semtinden ‘kötü yola’ düşmüş bir komşu kızı. Gül’ün annesi, adını duymak bile istemez ama çıkarcı ve sarhoş babası Recep, onun ‘düştüğü’ yoldan gelen paraya neredeyse imrenmektedir. Yusuf'un 'analık' dediği yaşlı kadın, o hastalıklı haliyle hem fabrikada hem evde çalışırken ‘gençliğinde haraçla geçinmiş’ olan Recep, yan gelip yatmaktan başka bir şey yapmıyor. “Ar, namus diye bir şey var dünyada” diyen karısını “Ar(mış) namusmuş, hah” diye küçümsemek de cabası.
Yusuf’u, analığı gibi, hep canla başla çalışırken görüyoruz. Fabrika müdürü Remzi Bey’in “Haftaya biter mi” dediği bir iş için “Daha önce, 3 güne kadar” diyebiliyor.
Sonraları, bu ter içindeki çalışmanın her zaman olduğu gibi başkalarına yaradığını anlayacaktır. ‘Parmaklıklar Arkasında’ (1967) filminde, sürekli maaşının azlığından söz eden Ali’den farklı olarak, (aldatıldığını öğrenene kadar) işinde gücündedir, hiç yakınmaz. Alacağı yaklaşık 24 bin lirayken, “Hesabın oldukça zayıf senin” denerek 3 890 lira olduğu söylenir. (İşsizliğin bunalttığı günümüzde “Olsun, hiç olmazsa işi var” diyecek duruma gelmek ne acı.) Şevket Bey, Remzi ve muhasebeci İrfan bin bir dümenle işçilerin alacaklarına el koymakta, üstelik gizlice kumarhane işletip kalpazanlık yapmaktalar.
Emeğinin, başkalarına ‘avanta’ olduğunu öğrenen Yusuf, Gül’ün de yardımıyla dişiyle tırnağıyla bir uğraşa girişir. Genç kız, başlangıçta Melahat Abla’nın gösterişli yaşantısından etkilense de sonunda mutluluğu Yusuf’ta buluyor.
Küçük bir çayhane ve semaverli masadaki konuşmaları..
Yusuf ; “Bak, şu iki halkayı görüyor musun? Bunlar demirden de olsa bizi birbirimize bağlamaz mı?”
Gül ; “Paslı teneke de olsa bağlar Yusuf. Sen dememiş miydin ‘el ele olmak yeter’ diye. El ele olacağız. Sen benimsin ya yeter. Başka bir şey istemez.”